همگن شدن محتوای آموزشی با مهارت های زندگی

این روانشناس و مشاوره تحصیلی در ادامه گفت و گو، هماهنگ کردن محتوا، وسایل و ابزارهای آموزشی وکمک آموزشی با شرایط و مهارت های روز دنیا را راهکار دیگر بهینه شدن مهارت آموزی در مدارس ایران عنوان کرد و اظهار داشت: اگر نظام آموزشی فقط به سراغ متون تعریف شده آموزشی برود تا دانش آموز همان را بخواند و امتحان بدهد، هیچ تجربه ای از فعالیت های عملی خارج از چارچوب متون مدرسه را آموزش نداده و دانش آموز همچون خشتی خام فارغ التحصیل می شود که در محیط هایی همچون ورزشگاه ، پارک، مسجد و هر مکان جمعی نمی تواند بر هیجانات خود کنترل داشته و در برهه های حساس رفتار معقول از خود نشان دهد. 
کاظم زاده یادآور شد: بعد از آموزش مهارت مدیریت هیجان، نوبت به آموزش مهارت های خودآگاهی، کنترل به هم ریختگی های ذهنی مانند استرس، اضطراب و افسردگی (که به آن غلبه بر خلق منفی گفته می شود)، قاطعانه رفتار کردن یا جرات ورزی، خودمراقبتی، « نه» گفتن و نپذیرفتن پیشنهادهای ناهنجارانه، ارتباط موثر و همدلی برقرارکردن و در آخر مهارت حل مساله و حل تعارض می رسد که در دوره های پایانی ابتدایی و آغازین دبیرستان باید تدریس شود. این مهارت ها دست به دست هم داده و مجموعه ای از مهارت های ضروری زندگی را رقم می زند که همه انسان ها و همه موجودات در زندگی شهری و اجتماعی باید بلد باشند.