جذابیت مهارت ورزی با آموزش بر پایه سن و پایه تحصیلی

با رشد روزافزون جوامع و تغییر سبک زندگی، نیاز به همراهی آموزش و مهارت دو چندان شده است؛ امری که با تکیه صِرف به کتاب و محیط آموزشی دست یافتنی نیست. متاسفانه در کشور ما، این موضوع مغفول مانده و سنگینی بار آموزشی کتاب های درسی، فرصت و فراغت آموزش مهارت های زندگی و رفتاری مطابق با واقعیت های بیرون از فضای آموزشی را از دانش آموزان سلب کرده است. 
اما نکته مهم تر، نحوه آموزش و بیان مهارت ها به دانش آموزان است که فراگیری را برای آنها جذاب کند. موضوعی که دکتر «محمد کاظم زاده» روانشناس و مشاور تحصیلی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، به آن اشاره کرد و گفت: برای مهارت آموزی؛ ایجاد تمرکز و انرژی یادگیری در دانش آموزان در اولویت قرار دارد که در غیر اینصورت نتیجه ای ناقص حاصل می شود و فقط سطح قضاوت و ارزشیابی دانش آموزان و معلمان را بالا می برد که به اصطلاح امروز، دیگران را قضاوت و نمره دهی کنند. 
وی افزود: قدم دوم این که بدانیم در چه دوره ای روی چه مهارت هایی باید کار کنیم. چرا که هر مهارتی لایه های متفاوت آموزشی خاص خود را دارد. 
«به عنوان نمونه، نخستین مهارتی که دانش آموزان دبستانی و حتی پیش دبستانی باید بیاموزند، شناخت مهارت های هیجانی است، زیرا در این رده سنی آن چنان که باید تفکر انتزاعی شکل نگرفته تا کودکان بتوانند مسایل را تحلیل و بررسی کنند. بر همین اساس این بچه ها باید نخست مهارت های هیجانی را یاد بگیرند تا بتوانند هیجان های خود را کنترل کنند.»
کاظم زاده با تقسیم بندی هیجان های گریبانگیر افراد در طول زندگی به 5 دسته خشم، شادی، تنفر، غم و عشق، ادامه داد: در بحث مدیریت و کنترل هیجان، مدیریت هیجان خشم یعنی آنچه دانش آموز را از حالت تعادل خارج می کند و باعث می شود رفتارهای انفعالی و تکانشی سنگین از خود بروز دهد، از اهمیت بیشتری برخوردار است. از نشانه های این نوع رفتارها، بهانه گیری، درس نخواندن، گوشه گیری، پنهان کاری و منفعلانه رفتار کردن است که بسیاری از دانش آموزان به دلیل عدم آموزش کنترل خشم از سوی مربی های حرفه ای، از خود نشان می دهند.