در نظام آموزشی کشورهای توسعه یافته، نحوه آموزش مهارت ها به گونه ای پیش می رود که دانش آموزان با فراگرفتن حرفه و مهارت از مدرسه فارغ التحصیل می شود نه صرفا با گرفتن مدرک؛ این کشورها، سرمایه‌گذاری و ایده‌ های زیادی را برای پیاده کردن مهارت‌ آموزی در مدارس خود صرف کرده اند تا آن جا که توانسته اند مهارت های شغلی را با تغییر و تحول در نظام آموزشی خود ترویج دهند.

این روانشناس و مشاوره تحصیلی در ادامه گفت و گو، هماهنگ کردن محتوا، وسایل و ابزارهای آموزشی وکمک آموزشی با شرایط و مهارت های روز دنیا را راهکار دیگر بهینه شدن مهارت آموزی در مدارس ایران عنوان کرد و اظهار داشت: اگر نظام آموزشی فقط به سراغ متون تعریف شده آموزشی برود تا دانش آموز همان را بخواند و امتحان بدهد، هیچ تجربه ای از فعالیت های عملی خارج از چارچوب متون مدرسه را آموزش نداده و دانش آموز همچون خشتی خام فارغ التحصیل می شود که در محیط هایی همچون ورزشگاه ، پارک، مسجد و هر مکان جمعی نمی تواند بر هیجانات خود کنترل داشته و در برهه های حساس رفتار معقول از خود نشان دهد. 
کاظم زاده یادآور شد: بعد از آموزش مهارت مدیریت هیجان، نوبت به آموزش مهارت های خودآگاهی، کنترل به هم ریختگی های ذهنی مانند استرس، اضطراب و افسردگی (که به آن غلبه بر خلق منفی گفته می شود)، قاطعانه رفتار کردن یا جرات ورزی، خودمراقبتی، « نه» گفتن و نپذیرفتن پیشنهادهای ناهنجارانه، ارتباط موثر و همدلی برقرارکردن و در آخر مهارت حل مساله و حل تعارض می رسد که در دوره های پایانی ابتدایی و آغازین دبیرستان باید تدریس شود. این مهارت ها دست به دست هم داده و مجموعه ای از مهارت های ضروری زندگی را رقم می زند که همه انسان ها و همه موجودات در زندگی شهری و اجتماعی باید بلد باشند. 

با رشد روزافزون جوامع و تغییر سبک زندگی، نیاز به همراهی آموزش و مهارت دو چندان شده است؛ امری که با تکیه صِرف به کتاب و محیط آموزشی دست یافتنی نیست. متاسفانه در کشور ما، این موضوع مغفول مانده و سنگینی بار آموزشی کتاب های درسی، فرصت و فراغت آموزش مهارت های زندگی و رفتاری مطابق با واقعیت های بیرون از فضای آموزشی را از دانش آموزان سلب کرده است. 
اما نکته مهم تر، نحوه آموزش و بیان مهارت ها به دانش آموزان است که فراگیری را برای آنها جذاب کند. موضوعی که دکتر «محمد کاظم زاده» روانشناس و مشاور تحصیلی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، به آن اشاره کرد و گفت: برای مهارت آموزی؛ ایجاد تمرکز و انرژی یادگیری در دانش آموزان در اولویت قرار دارد که در غیر اینصورت نتیجه ای ناقص حاصل می شود و فقط سطح قضاوت و ارزشیابی دانش آموزان و معلمان را بالا می برد که به اصطلاح امروز، دیگران را قضاوت و نمره دهی کنند. 

توانايي انجام رفتارهاي سازگارانه و مثبت به گونه‌اي که فرد بتواند به گونه بهتر و موثرتري با مشکلات و دشواري هاي زندگي روزمره خود کنار بيايد و مسئوليت هاي اجتماعي و شخصي زندگي را بهتر بپذيرد و توانمندي هايش را بروز دهد و از آسيب‌هاي ناشي از ناتواني درحل مشکلات در امان بماند.

در واقع توانايي‌هايي که باعث ارتقاي بهداشت رواني افراد جامعه، غناي روابط انساني، افزايش سلامت و رفتارهاي سالم در سطح جامعه مي‌شود.

اين مهارت‌ها به افرادکمک مي‌کنند هم خودشان و هم جامعه را از آسيب‌هاي رواني  اجتماعي حفظ کرده وسطح بهداشت رواني خويش و جامعه را ارتقاء بخشند. پس در واقع مهارت‌هاي زندگي هم به صورت يک راهکار ارتقاي سلامت رواني و هم به صورت ابزاري در پيشگيري از آسيب‌هاي رواني  اجتماعي مبتلا به جامعه نظير، آزار کودکان، خشونت‌هاي خانگي و اجتماعي، خودکشي، اعتياد، ايدز و موارد مشابه قابل استفاده است.